Private geloften

Private geloften zijn dezelfde geloften die door novicen worden afgelegd die daarmee volledig worden opgenomen in de kloostergemeenschap.

Het verschil zit hem erin dat degene die de private-geloften aflegt dit voor zichzelf en God doet. Ze zijn niet verbonden aan een kloostergemeenschap en vaak is bij het afleggen van deze geloften enkel een priester aanwezig.

De geloften worden vaak afgelegd als opstap naar een meer definitieve keuze zoals intreding in een klooster of de maagden wijding. Voor degene die, om welke reden dan ook, niet in kunnen treden in een klooster en/of de maagden wijding niet kunnen ontvangen is dit een mooie manier om zichzelf toch volledig aan Christus te kunnen geven als zijn bruid.

In eerste instantie worden deze geloften afgelegd voor een periode van één jaar, dan kunnen ze worden vernieuwd voor drie jaar om vervolgens de eeuwige geloften af te leggen.

De geloften zijn de volgende:

Celibaat

Dat betekent dat er voor wordt gekozen om zonder liefdespartner te leven en niet (meer) open te staan voor het huwelijk. Je bent immers de bruid van Christus. Het dragen van een trouwring geeft daar uiting aan.

Armoede

In een klooster heb je geen eigen bezit, alles is gemeenschappelijk goed. Wanneer je niet in een klooster leeft blijven je bezittingen van jouw, maar wordt er wel een mate van soberheid verwacht en dat je bewust omgaat met je bezittingen en je financiën. Je kan dit uitdragen door eenvoudige, sobere kleding te dragen.

Gehoorzaamheid

Bij deze gelofte beloof je gehoorzaamheid in de eerste plaats aan de Heer door te leven naar het Evangelie. Daarnaast kan er gekozen worden om gehoorzaamheid af te leggen aan een bepaalde leefregel. Deze leefregel, bijvoorbeeld de regel van Benedictus, geldt dan als leidraad voor de invulling van je leven. 

De bekendste leefregels zijn geschreven door: Augustinus, Benedictus en Franciscus.